WINNENDE GEDICHTEN VAN DE POËZIEWEDSTRIJD KUNSTSCHOOL GENK 2018
Winnende gedichten van de poëziewedstrijd Kunstschool Genk 2018
Gedichtendag januari 2018
“Sprakeloos”
Lerarenjury
Derde graad/ 1ste prijs : Lotte Giebens 6BV: Een,twee
Derde graad/ 2de prijs : Derya Gurbuz 5ABK: De zomer
Derde graad/ 3de prijs : Beyda Ekinci 5WKD: Brainstorm
Tweede graad/ 1ste prijs : Laure Peeters 3WKD: Eerst is er ongeloof
Tweede graad/ 2de prijs : Christophe van Vloten 4AVV: Soms wil ik dood zijn
Tweede graad/ 3de prijs : Wayona Renaers 3WKD: Niemand
Leerlingenjury
1ste prijs: Laure Peeters 3WKD: Eerst is er ongeloof
2de prijs: Christophe van Vloten 4AVV:Soms wil ik dood zijn
3de prijs: Jim Di Troia 5WKD: Ik ben een roos
Derde graad/ 1ste prijs lerarenjury: Lotte Giebens 6BV
Een, twee,
Drie, vier
Vijf
Vingerafdrukken
Naast elkaar
Geplaatst op mijn fragiele huid door
uw niet zo fragiele zelf
Mijn waardigheid
Omgekeerd evenredig aan uw ongewilde handen
die zich overal bevonden
Ik smeek u, godverdomme
Laat mij alstublieft gaan
Ge hebt mijn zelfvertrouwen al
verminkt, verpulverd, vernietigd
Laat mij alstublieft mijn waardigheid behouden
Alstublieft, begrijp mij dan
Uw miserie zal voor altijd aan mij hangen
Totdat ik loslaten mag,
kan,
en zal
Mijn vel ligt open
Geschuurd en geveegd in de hoop dat alle sporen
van u
zouden verdwijnen
Maar de talloze druppels van zowel water als bloed
zullen de schaamte die mij bevlekt nooit vervangen
In plaats daarvan
Een bittere nasmaak, iedere keer
als uw naam van iemands lippen rolt
Maar in dit geval noch uit mijn mond
noch gevolgd door s t o p
En ik wou dat ik u kon vergeten
Zoals gij vergat wat respect was
En net zoals gij vergat
Wat "stop" betekende
Zoals ik vergat hoe ik spreken moest
mij niet schamen moest
mijzelf liefhebben moest
Zoals ik vergat
Derde graad/ 2de prijs lerarenjury: Derya Gurbuz 5ABK
De zomer is voorbij
Sterren tellen tijdens warme nachten is
Verleden tijd
Je stem en zoete zeegeur zijn ver in mijn
Gedachten verzonken
Ik zoek naar de hoop op een betere winter
Maar elk seizoen heeft zijn schoonheid
Verloren
Zal ik dit gevoel ooit nog terugvinden?
Zullen we ooit nog kunnen zien hoe de lucht
Violet kleurde toen de avond viel?
Als ik je in drijfzand laat verdwijnen, zal je mij
Dan in je zee opvangen?
Vergeet de versleten sandalen en
De uitgebrande kaarsen
Het enige wat ik wou was je vakantie zijn
De pijn van de kille winter van je afwaaien
En je in mijn woestijn laten verdwalen
Maar de zomer is voorbij
Lange nachten aan de telefoon zijn verleden
Tijd
De herfstbladeren vallen voor mijn ogen
En de enige reden ervan ben jij …
Derde graad/ 3de prijs lerarenjury: Beyda Ekinci 5WKD
Brainstorm
Blote voeten wankelen in plassen verlicht door sterren
Koude vingers met een sigaret ertussen
Zoveel woorden tussen twee oren
En toch blijft het zinloos. Toch voel ik zinloos
Ze slenteren naar de keuken
Zodat deze handen koffie kunnen grijpen
Ook dat helpt niet
Sprakeloos wacht dit lijf op jou
Kapotte linkeroortje
Tweede graad/ 1ste prijs lerarenjury: Laure Peeters 3WKD
Eerst is er ongeloof
Van nee ik droom
Straks ontwaak ik en alles is weer goed
Dan is er besef
Besef dat ik je nooit meer zal zien,horen, lachen, …
Dat ik niet vaak heb gezegd hoeveel ik van je hou,
Besef dat ik het nooit meer zal kunnen doen, dat het te laat is …
Dan is er haat
Haat en afschuw voor mezelf,van iedereen huilt en jij huilt niet mee
Van ken ik wel verdriet
Haat dat ik nooit vaak heb gezegd hoeveel ik van je hield
Stil zijn
Stil zijn want dat kan ik goed
Stil zijn is mijn manier van huilen
Dan is er weer ongeloof
Spijt
Gemis
Verdriet hebben maar toch geen tranen laten …
Ik voel me verward
En ik ben stil
Want stil zijn kan ik goed
Tweede graad/ 2de prijs lerarenjury: Christophe van Vloten 4AVV
Soms wil ik dood zijn …
Gewoon …
Niemand die iets van je verwacht.
Dat als er een bal voor je voeten rolt, je hem niet terug moet schoppen.
Als een vlieg op een muur …
Toekijken hoe anderen hun leven leven …
Of laten leven …
Opgroeien, leren, trouwen, papa worden,opa worden en vervolgens
…sterven
Wat heb je dan gedaan?
Het standaardpad bewandeld … het pad dat één menselijk wezen begonnen is en waar de rest maar achteraan is gehuppeld …
Nee…
Je hebt geleefd …
Hoe? …
Hoe jij dat wilt?
Zal wel …
Misschien toch maar mijn eigen weg creëren, mijn eigen leven leven
Dat dat minder makkelijk is, is duidelijk…
Maar misschien ontdek je wel eens iets nieuws …
Tweede graad/ 3de prijs lerarenjury: Wayona Renaers 3WKD
Niemand
Hey, met niemand hier.
Mag ik eens iets vragen?
Hoe voelt het om eens niet gepest te worden?
Want jij hebt niets te klagen
Jij hebteen mooi huis, een tuin en een mooi leven.
Kan je me daarvan iets geven?
Jij hebt alles wat je wou
Maar ik sta alleen in de kou.
Jij snapt niet hoe het voelt
Ik verstop elke dag mijn arm in een lange mouw.
De pijn die zou jij niet snappen
En is totaal niet om over te grappen.
Maar dat doe jij wel graag, mij pijn doen met woorden.
Niet alleen met woorden want van jou krijg ik soms ook klappen.
Ik wil dat dit stopt want dit wordt mij te veel.
Dadelijk gaat er een mes door mijn keel.
Wil je dat soms op je geweten hebben?
Of wil jij voelen wat ik al mijn hele leven heb gevoeld?
Ze deed haar mouw omhoog en zei: nee, want ik snap wat jij bedoelt.
En toen stond ik perplex.
Leerlingenjury
1ste prijs leerlingenjury: Laure Peeters 3WKD
Eerst is er ongeloof (zie voorheen)
2de prijs leerlingenjury: Christophe van Vloten 4AVV
Soms wil ik dood zijn (zie voorheen)
3de prijs leerlingenjury:Jim Di Troia 5WKD
Ik ben een roos
Ik ben een roos die bewaterd is door het zwarte bloed,
Dat als een steenloze waterval eindeloos
Uit mijn sneden van onzekerheid stroomt.
Honderden soldaten schieten naar mijn doelwit,
Slechts een heeft ook raak geschoten.
Hij voelt me met zijn ogen,
Hij streelt mijn vrouwelijkheid als de snaren van een viool,
Geobsedeerd door het silhouet van mijn schoonheid.
Hij behandelt me teder,
Ik ben zijn gast,
Bewondert me als zijn porseleinen pop.
Er komt beweging in mijn kersenrode lippen.
Mijn heupen, als handvaten.
Hij drukt zijn tanden door mijn perzikachtige huid.
Ik was zacht en puur als een roos,
Ik lokte je
En liet je achter in mijn gesponnen web.
Ik staarde naar het pad van jouw einde.
Tussen de gouden lakens van vermomming.
Je blijft achter.
Dood,
En sprakeloos.
Selectie van mooie beelden of regels uit de overige inzendingen
(…) Terwijl ik aandachtig kijk
Hoe de druppels van het raamkozijn
Sijpelen.
Zachtjes tikkend op de ruit
Ik kijk voor me uit
Zie hoe
Kinderen veranderen in mensen
En mensen veranderen in
Monsters. (…)
(Jilly Draelants- 5WKD)
(…)
6 uur
en het is ongemakkelijk stil
schooldag
Ik moet me klaarmaken, de tijd tikt
en het tikken schreeuwt dat ik moet vertrekken
En ook al ben ik overal
het is nog steeds stil
geen punt, alleen komma’s
geen rust, net genoeg tijd om
in
en
Uit
te ademen (…)
( Frantzeska Oikonomou – 5TBK-BD)
(…)
Ik heb me verborgen in je landschap
Ik wil niet gevonden worden
Ik ben de herfstbladeren die over de grond
Dwarrelen
Door jou, de zachte wind die me opheft
In de hoop me te vinden liet je al het groen
Verdwijnen.
(…)
(Derya Gurbuz- 5ABK)
(..)
Mijn maag keert
Meerdere malen zelfs
Als een driedubbele handstand en nog
Een bokkensprongetje erbij
(…)
(Pien Brouwers- 6AO)
(…)
Verbaasd hoe alles veranderd is,
Hoe er opeens geen beeld of klank meer is
(…)
(Emily Hermans- 5WKD)
(…)
Even stil
Letterloze gedachten
Ongelofelijke
Onbetrouwbare
Stilte
(Luna Glowacki- 5WKD)
Proficiat aan alle deelnemers! Bedankt aan alle juryleden!